“Halal vlees doen ze ook, alsof dat geen sharia is”

By • on August 6, 2010

Interview met Gandalf van de nieuw opgerichtte Alliantie “Stop Sharia”.

Op het eerste Nationaal Islam Congres in Amsterdam (2009) moedigde de in Engeland wonende ‘Palestijn’ Haitham al-Haddad de toehoorders aan om shariarechtbanken in Nederland te eisen. “Op het gebied van familierecht,” voegde hij er snel aan toe, en dat die Nederlanders niet moeten zeuren: “Halal vlees doen ze ook – alsof dat geen sharia is.”

Nog geen jaar later, in jui 2010, volgde al een “pilot” in dezelfde stad toen het Debatcentrum De Balie een shariarechtbank inrichtte waaruit zou moeten blijken “of de shariarechtbanken echt zo onwenselijk zijn en te bekijken of hun bestaansrecht mogelijk is naast het Nederlandse rechtsstelsel.”

De multiculturele kwebbelende klassen zien er kennelijk geen been in om een religieus rechtsstelsel te faciliteren met “wetten die absoluut onverenigbaar zijn met de beginselen van democratie, wetten die elk recht van de mens schenden die je maar kunt bedenken,” waarschuwt Gandalf van de Alliantie Stop Sharia. En de symptomen van de groeiende invloed van de sharia zijn al aanwezig: hoofddoek, halal voedsel, de afkalving van de vrijheid van meningsuiting, enz.

Volgens Gandalf is de sharia “een pakket, je kan er niet uitpikken wat je leuk vind, en de rest dan vergeten.” Dus na “Halal vlees,” zoals Haitham al-Haddad argumenteerde, volgt “Familierecht…,” en uiteindelijk “Overspeligen stenigen ze ook – alsof dat geen sharia is”. En de sharia is niet slechts van toepassing op moslims, maar ook op kaffirs, de niet-moslims.

Gadalf: “Wat we nu zien van de sharia lijkt op het eerste gezicht meestal onschuldig… maar het is sterk verbonden met de afschuwelijke inhoud waar we niet van willen weten. Het accepteren van de eerste stap vraagt om de volgende. Als u niet naar de kelder wilt afdalen, waarom neemt u dan de eerste trede?”
Hieronder een interview met Gandalf over de motivatie achter de alliantie “Stop Sharia”.

Alliantie tegen de sharia opgericht in Frankrijk:
een interview met Gandalf van “Stop Sharia”

door Ned May

Controverses over de islam zijn steeds vaker en meer openbaar in alle landen van Europa. Het succes van Geert Wilders in de recente Nederlandse verkiezingen, het Zwitserse minaretverbod, de opkomst van de EDL in Groot-Brittannië, het streven in verschillende landen om de burqa te verbieden, de kwestie van nieuwe mega-moskeeën, zoals die in Marseille — in al deze onderwerpen komt de botsing naar voren tussen de islam en de traditionele Europese beschaving.

Landen die het secularisme hebben opgenomen in hun grondwet zijn bijzonder terughoudend om welke poging dan ook te ondernemen om de islamisering tegen te gaan. Hoe kan de islam gestopt worden zolang de staat gehouden is zich niet te mengen in religieuze zaken? Met name de grondwetten van Frankrijk en de Verenigde Staten verbieden iedere staatsbemoeienis met religies. Wij Amerikanen hebben de Establishment Clause van het Eerste Amendement, en de Fransen hebben een officieel beleid van laïcité — het volledig verwijderen van alle religieuze zaken uit de bevoegdheid van de overheid.

Een Franse schrijver die onder de nom de plume “Gandalf” schrijft op Vérité, Valeurs et Démocratie richtte onlangs de Alliance “Stop Sharia” op [zie ook Stop Sharia launched in France]. Deze alliantie is volledig onbekommerd met islamitische religieuze overtuigingen. Wat dat betreft, mogen moslims geloven wat ze willen. De alliantie echter, richt zich met nadruk op de sharia ofwel de islamitische wet.

— U zegt dat u geen probleem heeft met de islamitische overtuiging of religieuze leerstellingen, maar alleen het islamitisch recht, dat bekend staat als de sharia. Kunt u de redenen aangeven voor uw focus op de sharia?

Nou, laten we beginnen met het islamitisch geloof en de godsdienstige leerstellingen. We kunnen niet op tegen de overtuigingen van iemand, om de eenvoudige reden dat respect hebben voor hun mensenrechten. In een democratische samenleving hebt u het recht om te geloven wat u wilt, zo simpel is het. Laat me eraan toevoegen dat een problemen hebben met wat er in het brein van uw naaste omgaat een zeer onproductieve manier van uw tijdsbesteding is.

De sharia echter, is een geheel andere kwestie, de sharia in een Westerse samenleving is van politieke aard (de politiek als het ding dat de samenleving regelt). In een moslimsamenleving is de sharia een religieuze essentie, maar we bevinden ons hier niet in een islamitische samenleving, en we hoeven geen rekenig te houden met hun weltanschaaung wat dit betreft.

Sommige mensen doen alsof ze iets in onze samenleving introduceren wat in hun ogen een corpus van wetten is. Wetten die individueel en collectief gedrag reguleren, kleding, voedsel, het recht, echtelijke relaties, het seksuele leven, erfenis, burgerschapsstatus, en zelfs wat je mag geloven of niet geloven. Wetten waar niemand voor gestemd heeft, wetten die absoluut onverenigbaar zijn met de beginselen van democratie, wetten die elk recht van de mens schenden die je maar kunt bedenken, wetten die ons fundamentele beschavingsproces en concept van menselijke waardigheid afwijzen, en dan vraagt u zich af waarom wij onze bezorgdheid focussen op de sharia?

Laat mij uw vraag beantwoorden door een vraag te stellen: waarom heeft nog niemand in onze democratische landen zich gericht op het probleem met de sharia waar we vandaag de dag mee geconfronteerd worden?

Sommige heldere geesten zeggen dat het alleen moslims betreft, waar zouden we ons druk over maken?

Wat is een moslim? Een nieuw soort van burger met andere rechten en plichten? Een nieuw soort van burger die de voordelen van zijn grondwettelijke rechten, van zijn fundamentele mensenrechten wordt onthouden — met name als deze persoon een moslimvrouw is?

We weten niet wat een moslim is, en om eerlijk te zijn, kan dat ons ook niets schelen. Maar we weten wél wat een vrije burger is en we weten wél wat de sharia met mensen doet: het maakt ze tot slaaf in een vernederende vorm van onderdanigheid. De sharia is geestelijke slavernij, dat is waarom wij ons daar druk over maken.

— Dus, als ik u goed begrijp, bent u volkomen gekant tegen welke toepassing van de sharia dan ook, omdat het tegen onze mensenrechten en onze grondwet indruist?

Mijn antwoord moet ja en nee zijn.

Ja: we zijn volledig gekant tegen elke vorm van individueel of collectief gedrag (let op dat we het hier hebben over gedrag, niet overtuiging) dat een politiek systeem bevordert dat niet-democratisch is en onverenigbaar is met de grondwet en de mensenrechten van onze burgers. Het actief bevorderen van een niet-democratisch politiek en sociaal systeem in onze samenleving heet subversie. En dat is een strafbaar feit.

Onze kinderen en burgers leren dat zij hun grondwettelijke vrijheden niet kunnen gebruiken en dat ze een vreemde wet dienen te gehoorzamen, en dit is — hoe minimaal deze verplichting ook zou kunnen zijn — onaanvaardbaar. Er is niet zoiets als een parallelle wet naast onze eigen wet, en naar onze mening is een ieder die probeert om ons land een wezensvreemde wetgeving van buiten op te leggen, zelfs als men zich verschuilt achter een religieus masker en ogenschijnlijk onschuldig gedrag, gestopt dient te worden.

Laten we een duidelijk voorbeeld nemen: de Ramadan. Dit lijkt een onschuldige traditie… feestelijk en gezellig, toch?

Fout: Ramadan is een verplichting, opgelegd door de sharia. Als zodanig is het zo dat als je het niet respectert, je een kafir bent (een niet-moslim, een soort untermensch). In een islamitische samenleving (waar de sharia heerst) kunt u in gevangenis verdwijnen of door uw buren worden lastiggevallen omdat u “de islam beledigt,” gewoon, door in deze periode iets te eten of drinken.

En in een niet-islamitische samenleving komt er bij de Ramadan nog een zeer sterke sociale druk bij, op mensen die vrijelijk omgaan met de striktheden van de sharia. Onze burgers van het moslimgeloof hebben te lijden van die “onschuldige en feestelijke gebruiken” die het mogelijk maakt de koppen te tellen en mensen te stigmatiseren die hopen een vrij leven te kunnen leiden.

Slachtoffers van de sharia, die de regels die zij moeten gehoorzamen eigen hebben gemaakt, denken dat het de “normale” manier van doen is. Onontwikkelde mensen zien alleen het feest en de gebakjes, maar het blijft de sharia, niets meer en niets minder dan de steniging van vrouwen wegens overspel en de amputatie van de handen van dieven.

Sharia is een “pakket”, je kan er niet uitpikken wat je leuk vind, en de rest dan vergeten. Dat is wat we met religies in een democratische samenleving doen, maar vergeet alstublieft niet dat de sharia buiten het domein van de democratie en buiten de westerse definitie van de beschaving staat.

Wat we nu zien van de sharia lijkt meestal op het eerste gezicht onschuldig — halal voedsel, een publiekelijke dress code, enz. — maar het is sterk verbonden met de afschuwelijke inhoud waar we niet van willen weten. Het accepteren van de eerste stap vraagt om de volgende. Als u niet naar de kelder wilt afdalen, waarom neemt u dan de eerste trede?

Het “Nee”-deel van dit antwoord heeft betrekking op wat mensen denken dat niet schadelijk is in de sharia; het dragen van opvallende outfits, het eten van speciaal voedsel, de bouw van moskeën, enz. Op zichzelf is dit allemaal niet significant — outfits, voeding, gebouwen… wat is dus het probleem?

Als er geen verband was met de sharia zouden wij ons er niet zo druk over maken. We hebben op zich geen probleem met de islam als een religie.

Maar tegenwoordig is het dragen van kleding dat voldoet aan de sharia een opzichtig teken van onderwerping, en als zodanig een openlijke bevordering van de sharia, een vlag van de sociale verovering. Het consumeren van halal voedsel is een ander teken van onderwerping, en een financiële bijdrage aan nog meer sharia in de samenleving. En, in de moskeeën die onze steden opdoemen, wordt de sharia vaak openlijk onderwezen als gedragsnorm voor onze burgers, aan weerloze kinderen, aan onze buren.

Dus ja, we zijn wel degelijk tegen de eventuele toepassing van de sharia, tegen ieder onderwijs erin, en wij geloven met vertrouwen dat als er maar genoeg mensen hun stem verheffen om een effectief beleid tegen de sharia te eisen, en van onze verkozenen te eisen om te doen waar we ze voor gekozen zijn om te doen: de bescherming van onze landen en onze democratie.

— U lijkt te stellen dat een verbod tegen de sharia een kracht ten goede van de bevrijding van de moslims kan worden, alsook voor niet-moslims. Zie ik dit goed?

Absoluut! In een democratisch land wordt elke burger een volledige waaier van rechten en vrijheden toegekend: het recht om zijn leven te leven als een vrij mens, op voorwaarde dat hij niet de rechten en vrijheden van anderen bedreigt.

Waarom zouden we tolereren dat sharia predikers/activisten actief meewerken aan de vernietiging van de rechten en vrijheden van onze buren, middels indoctrinatie, sociale druk en — eerder vaker dan niet — fysiek geweld?

De “moslimgemeenschap” (umma) is een van de sharia-afgeleid concept dat individuen bindt in een “gemeenschap” met specifieke gewoonten en verplichtingen (sharia). Dit concept heeft absoluut geen rechtsgeldigheid: óf je bent een burger, óf je bent het niet; de rest is irrelevant.

Een totaalverbod op de sharia zal helpen om de burgers van het moslimgeloof te beschermen tegen diegenen die hen stiekem proberen te binden in de geestelijke slavernij van de sharia. Onze democratische samenlevingen bieden aan iedere burger van het moslimgeloof die bereid is om het te accepteren, het prachtige geschenk van de vrijheid aan. Het is onze gezamenlijke plicht om de voorwaarden te handhaven die onze burgers de gelegenheid geeft aan het juk van een volkomen vreemde en barbaarse wet te onsnappen.

Van de sharia afkomen zal ook ons beschermen, omdat de sharia eveneens betrekking heeft op niet-moslims.

De sharia is een enorme promotie van zware discriminatie, haat, bedrog en geweld tegen niet-moslims, de kuffar. De sharia creëert sociale onrust en spanningen die leiden tot situaties van stedelijke semi-opstanden wanneer het gemengd wordt met sociale- en immigratiekwesties.

Iedereen zal zonder de sharia een beter leven genieten, iedereen.

— Uw programma is helder. Echter, onze landen beschikken al over grondwetten en wetten die haaks staan op de sharia. Welke strategie stelt u voor om onze leiders ervan te overtuigen de sharia expliciet af te wijzen? Hoe gaat u hen dwingen om de bestaande verbodsbepalingen tegen zulke ondemocratische wetten af te dwingen?

Om deze vraag te beantwoorden moeten eerst een paar dingen worden uitgelegd.

Om precies te zijn: onze landen hebben al sinds lang grondwetten en wetten die haaks staan op de sharia. Dit simpele feit moet ons afhouden van elke poging om de sharia in onze samenleving in te voeren. In theorie dus ja, maar de realiteit is compleet anders, zoals we allemaal kunnen zien.

Waarom?

Informatie. De westerse democratieën hebben te lijden van een pijnlijke gebrek aan informatie.

• We zijn in oorlog, en we beseffen dat niet eens (onthoud dat de jihad tegen niet-moslims een heilige plicht is voor iedereen die de sharia gehoorzaamt).

• Wij worden geconfronteerd met een politieke ideologie, en we weten dat niet eens (de meeste mensen zijn nog steeds mentaal blijven steken in “botsing van beschavingen”, in “religieus conflict” of in “een racisme-gerelateerd” probleem”).

• We zien de symptomen van de groeiende invloed van de sharia, en we herkennen dat niet eens als zodanig (hoofddoek, halal voedsel, een afkalving van de vrijheid van meningsuiting als gevolg van een latente klimaat van bedreigingen en geweld rond sharia-gerelateerde onderwerpen, etc …).

We hebben gewoon geen idee van waar we mee geconfronteerd worden. De meeste mensen weten niet wat de sharia is, noch iets over de relatie daarvan met de fundamentele teksten van de islam.

Vraag maar eens om u heen — hoeveel mensen kent u die de Koran en de Hadith gelezen hebben, of weten wat de sharia is en wat het niet is?

Mensen weten niet wat de sharia is. De meeste moslims in onze landen weten dat overigens ook niet. En onze leiders? Waarom zouden ze het beter weten? Omdat u op hen gestemd hebt? Denk nog eens twee keer na …

Dit is de kern van het probleem: ons maatschappelijk onvermogen om de aanwezigheid van de sharia in de gaten te hebben, om de dreiging te onderkennen die het voor onze democratische samenlevingen betekent.

Eenmaal op de hoogte van de sharia en de gevaren ervan, zullen onze leiders in staat zijn om de natie er tegen te verdedigen.

Op dit punt komt het antwoord op uw vraag. Hoe onze leiders ervan te overtuigen de naam “sharia” op ons probleem te zetten? Hoe zullen we een verbod van de sharia bij hen afdwingen? Informatie is het antwoord. Zodra men weet wat de sharia is en hoe het te herkennen, zal men weten wat te doen.

We zullen de mensen en de politieke leiders laten zien wat de sharia is, en hoe het al steelsgewijs onze straten is binnengeslopen, waar het snel doorgroeit als er niet stevig ingegrepen wordt. En zodra u weet wat de sharia is, geloof me, dan wilt u dat niet in uw land hebben, nooit. Het genoeg zijn om onze stem te verheffen, om te zeggen “Stop die Sharia, nu!” Onze leiders zullen naar hun kiezers moeten luisteren.

Maar als ze dat niet doen, zullen ze niet veel langer onze leiders blijven. Democratie is zo’n slecht systeem nog niet — zodra de mensen begrijpen dat hun leiders echt volkomen blind en doof zijn voor de behoeften van hun land, schoppen ze hen eruit.

De waarheid over de sharia: dat is onze strategie. De waarheid is ons wapen, iets anders hebben we niet nodig.

——————

De Alliance Stop Sharia is net van start gegaan. Vertegenwoordigers uit een aantal Europese landen, plus de Verenigde Staten en Canada, zijn druk bezig met de oprichting. Houdt een oogje in het zeil op de Alliance “Stop Sharia”-website, Gates of Vienna (of deze website) voor verdere ontwikkelingen.

Dit is een vertaling van “Alliance to stop sharia formed in France, an interview“, door Ned May, dat verscheen op de onlangs gelanceerde website BigPeace.com

  • Pingback: The Dutch Ummah Comes to Ground Zero | Dangers of Allah()