Turkije in Cyprus versus Israel in Gaza

By • on August 5, 2010

“Ankara’s [en Londen's] recente veroordeling van Jeruzalem is hypocriet” — door Daniel Pipes

In het licht van de recente kritiek van Ankara op wat zij omschrijft als Israël’s “openlucht gevangenis” in Gaza[1] is vooral deze tijd van het jaar gedenkwaardig, die de “verjaardag” markeert van de invasie en bezetting door NAVO-lidstaat Turkije van Cyprus dat begon op op 20 juli 1974.

De Turkse politiek ten opzichte van Israël — die doorgaans uitstekend was en nog maar tien jaar geleden bijna leidde tot een volledige alliantie — is afgekoeld sinds de islamieten in 2002 aan de macht kwamen in Ankara. Hun vijandigheid werd expliciet duidelijk in januari 2009, tijdens de Israël-Hamas oorlog. Premier Recep Tayyip Erdogan veroordeelde het Israëlische beleid bijtend als “het schuldig maken aan onmenselijke acties die hun tot hun zelfvernietiging zal leiden” en riep zelfs God aan: “… Allah zal die overtreders van de rechten van onschuldigen straffen”. Zijn vrouw, Emine Erdogan, veroordeelde de Israëlische acties hyperbolisch als iets zo verschrikkelijks dat het “niet in woorden uitgedrukt kan worden.”

Hun verbale aanvallen leidde tot een verdere vijandigheid waaronder het beledigen van de Israëlische president, het helpen sponsoren van de “Vrijheids Flottielje” [Gazavloot] en het terugroepen van de Turkse ambassadeur.

Deze Turkse woede roept meteen een vraag op: Is Israël in Gaza echt erger dan Turkije in Cyprus? Als men het met elkaar vergelijkt blijkt dit nauwelijks het geval te zijn. Ter overweging een paar tegenstellingen:

— Bij de invasie in juli-augustus 1974 gebruikte Turkije napalm en terreur tegen de Cypriotisch Griekse dorpelingen, aldus Minority Rights Group International. In tegenstelling hiermee was Israël’s “felle strijd” tegen Gaza alleen gebaseerd op conventionele wapens, en veroorzaakte vrijwel geen burgerslachtoffers.

— De daaropvolgende bezetting van 37 procent van het eiland kwam neer op een “gedwongen etnische zuivering“, zei William Mallinson in een recent verschenen monografie van de Universiteit van Minnesota. Daarentegen, als men de Israëlische autoriteiten al wil beschuldigen van etnische zuiveringen in Gaza, dan was het tegen hun eigen volk, de Joden, in 2005.

— De Turkse regering heeft, zoals de heer Mallinson het verwoord, “een systematisch beleid van kolonisatie” gevoerd in voormalige Griekse plaatsen in Noord-Cyprus. In 1973 telde de Turkse-Cypriotische gemeenschap in totaal ongeveer 120.000 mensen; sindsdien hebben meer dan 160.000 burgers vanuit de Republiek Turkije zich er gevestigd. In Gaza echter, is geen enkele Israëlische gemeenschap achtergebleven.

— Ankara bestierde de door hen bezette zone zo strak, dat, in de woorden van de Turkse politicus Bulent Akarcali, “Noord-Cyprus wordt geregeerd als ware het een provincie van Turkije.” Maar in Gaza is het een vijand van Israël, Hamas, die er de lakens uitdeelt.

— De Turken zetten een quasi-autonome structuur op, genaamd de “Turkse Republiek Noord-Cyprus.” Gaza daarentegen geniet volledige zelfstandigheid.

Een muur die dwars door het eiland loopt houdt vreedzame Grieken weg uit Noord-Cyprus. Israël’s muur houdt Palestijnse terroristen buiten.

En dan is er nog de spookstad Famagusta (video), waar het Turkse optreden die van Syrië’s misdadige Assads naar de kroon steekt. Nadat de Turkse luchtmacht de Cypriotische havenstad had gebombardeerd vielen de Turkse troepen er binnen om het buit te maken, waardoor de gehele Griekse bevolking (45.000 mensen) uit vrees voor een bloedbad op de vlucht sloeg.

Vrijwel onmiddellijk omheinden de Turkse troepen het centrale deel van de stad, Varosha geheten, en verbood sindsdien wie dan ook om er terug te keren of er te wonen.

Terwijl deze afbrokkelende Griekse stad (die Shakespeare inspireerde tot het schrijven van Othello) wordt teruggewonnen door de natuur, is het een bizarre tijdmachine naar 1974 geworden. Steven Plaut van de Universiteit van Haifa bezocht de stad en schreef: “Er is niets veranderd. … Er wordt gezegd dat de showrooms van de autodealers in de spookstad zelfs vandaag nog vol staan met antieke modellen uit 1974. Jaren na de verkrachting van Famagusta, zeggen mensen dat ze nog steeds lichten zien branden in de ramen van de leegstaande gebouwen.”

Vreemd genoeg, dateert ook een andere Levantijnse spookstad uit de zomer van 1974. Net 24 dagen vóór de Turkse invasie van Cyprus, evacueerden de Israëlische troepen de grensstad Quneitra, om deze over te dragen aan de Syrische autoriteiten.

Hafez Assad besloot — om politieke redenen — er niemand te laten wonen (Assad liet de stad vernielen en zet het sindsdien in als anti-israël propaganda, door te veinzen dat niet hij, maar Israël de stad vernietigd heeft). Decennia later, is ook die stad nog steeds gegijzeld door pure oorlogszucht

De heer Erdogan beweert dat de Turkse troepen Noord-Cyprus niet bezetten, maar er in “de capaciteit van Turkije als waarborgmacht” zijn, wat dat ook moge betekenen. De buitenwereld is echter niet zomaar te misleiden. Terwijl Elvis Costello onlangs een concert in Tel Aviv afzegde uit potest tegen het “lijden van die onschuldigen ['Palestijnen'],” annuleerde Jennifer Lopez een concert in Noord-Cyprus om te protesteren “de schendingen van de mensenrechten” aldaar.

Om kort te zijn, deelt Noord-Cyprus kenmerken met Syrië en heeft het meer van een “openluchtgevangenis” dan Gaza. Dit terwijl het hypocriete Ankara er haar morele verentooi mee gladstrijkt, en dit terwijl Turkije op een uitermate stuitende manier haar zone bestiert. In plaats van zich met Gaza te bemoeien, zouden de Turkse leiders de illegale en ontwrichtende bezetting moeten opdoeken die Cyprus nu alweer decennialang tragisch verdeeld (video) houdt.

————————

Dit is een vertaling van “Turkey in Cyprus vs Israel in Gaza” door Daniel Pipes, directeur van het Middle East Forum en verbonden aan Stanford’s Hoover Institution.

1. De ongefundeerde sneer “openlucht gevangenis” werd nota bene letterlijk herhaald op 27 juli j.l. door de Britse “Conservatieve” premier David Cameron, tijdens een bezoek aan Turkije waar hij zich hard maakte voor toetreding van Turkije tot de EU, en een dag voor Turkije het verzoek van Grieks-Cypriotische vliegtuigmaatschappijen afwees voor het gebruik van het Turkse luchtruim.

Bovenstaande illustratie is van The West Is The Very Best — Zie voor deze (op ware grootte) en heel veel meer op: thewestistheverybest.punt.nl

Comments

By kenan on August 8th, 2010 at 5:34 am

david pipes fuck u and your american policy.we türkish are waithing already more than 40 year to be a member of the european comunity or shud a call it the christian comunity.now you have to tell me how it is posible that polen,slovak,thechy,cyprus,bulgary,romania end ext..are a member of the chritian comunity(those countrys dont have a better economy than turkey)and we dont.thats the big reasen that turkey turn his back to the west.

Report this comment